کد مطلب:141714 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137
طلب کمک و هدایت الهی
عده زیادی از یاران امام به شهادت رسیده بودند. راوی می گوید امام محاسن شریف را گرفت در حالی كه از شدت خشم چهره اش برافروخته شده بود، فرمود: «بر یهود خشم الهی شدت یافت؛ چرا كه برای خدا فرزند تراشیدند و خشم او بر نصاری نیز شدت یافت، چون سه گانه پرست شدند. بر زرتشتیان نیز خشم گرفت چرا كه او را نپرستیدند و به پرستش خورشید و ماه روی آوردند. غضب خدا بر این قوم شدت یابد كه بر قتل پسر دختر پیامبرشان متحد شده اند. آری! به خدا سوگند هرگز آنها را به آن چه از من طلب می كنند اجابت نخواهم كرد، تا این كه خداوند را با محاسنی گلگون از خونم ملاقات كنم». [1] .
تردیدی نیست كه آنها بیعت با ظلم را از امام درخواست داشتند، ولی امام دست رد به سینه یزید و خلفای دروغین زد تا مسلمانان بدانند روش اهل بیت علیهم السلام ظلم ستیزی همراه با حفظ عزت نفس است.
سپس امام فریاد برآورد: «آیا پناه دهنده ای هست كه ما را پناه دهد؟ و آیا حمایت كننده ای هست كه دشمن را از حرم رسول الله دور سازد؟» [2] .
در پاسخ این ندای الهی ناگهان عده ای از لشكر كفر به سمت امام روی آوردند كه به آنها اشاره ای خواهیم داشت.
درسی كه می توان گرفت: برای دعوت به حق نه تنها عقل و منطق، بلكه گاه تحریك احساسات و عواطف زنده دیگران، كارآمد است. ندای غربت امام در آخرین روز حیات، دل های بی رمق پاره ای را كه هنوز از حیات برخوردار بودند چنان تحت تأثیر قرار داد كه
این گروه به ریسمان محكم الهی چنگ زدند و در اردوگاه حسینی برای همیشه بارنهادند. تلاش برای بیداری از جهالت، رسالتی است كه در لحظه لحظه عاشورا در رفتار امام حسین علیه السلام متبلور می شود؛ اما امام هرگز از ابزار نامناسب و مخالف شرع و عقل استفاده نكرد. شعار معروف «هدف وسیله را توجیه می كند» غلط روشن و فاحشی است كه امامان معصوم ما از آن بیزار و متنفر بوده اند، البته یكی از ابزارهای اهل دنیا همین شعار بوده و هست.
تردیدی نیست كه آنها بیعت با ظلم را از امام درخواست داشتند، ولی امام دست رد به سینه یزید و خلفای دروغین زد تا مسلمانان بدانند روش اهل بیت علیهم السلام ظلم ستیزی همراه با حفظ عزت نفس است.
سپس امام فریاد برآورد: «آیا پناه دهنده ای هست كه ما را پناه دهد؟ و آیا حمایت كننده ای هست كه دشمن را از حرم رسول الله دور سازد؟» [2] .
در پاسخ این ندای الهی ناگهان عده ای از لشكر كفر به سمت امام روی آوردند كه به آنها اشاره ای خواهیم داشت.
درسی كه می توان گرفت: برای دعوت به حق نه تنها عقل و منطق، بلكه گاه تحریك احساسات و عواطف زنده دیگران، كارآمد است. ندای غربت امام در آخرین روز حیات، دل های بی رمق پاره ای را كه هنوز از حیات برخوردار بودند چنان تحت تأثیر قرار داد كه
این گروه به ریسمان محكم الهی چنگ زدند و در اردوگاه حسینی برای همیشه بارنهادند. تلاش برای بیداری از جهالت، رسالتی است كه در لحظه لحظه عاشورا در رفتار امام حسین علیه السلام متبلور می شود؛ اما امام هرگز از ابزار نامناسب و مخالف شرع و عقل استفاده نكرد. شعار معروف «هدف وسیله را توجیه می كند» غلط روشن و فاحشی است كه امامان معصوم ما از آن بیزار و متنفر بوده اند، البته یكی از ابزارهای اهل دنیا همین شعار بوده و هست.
[1] اما و الله لا اجيبهم الي شيي مما يريدون حتي القي الله و انا مخضب بدمي» سيد بن طاووس، اللهوف، ص 44.
[2] «ثم صاح: اما من مغيث يغيثنا، اما من ذاب يذب عن حرم رسول الله.» سيد بن طاووس، اللهوف، ص 44.